اندیشه پرواز

 

برای پرنده ی آرزوهایم

قفسی ساخته اند

از جنس آسمان

ظرف آبم خون آلود

دانه هایم لغزان

و جفتی عروسکی

با نگاهی یخ زده

آوازی که اندیشه ام 

 سر می دهد

چهچه ی حسرت است

حسرتی برای پرواز

کدامین افق ؟

 راستی کی ام ، کجائی ام ؟ 

 و به کدامین اقلیمم ؟ 

 مرزها از جانم چه می خواهند؟ 

 چرا قفس تنهایم نمی گذارد ؟ 

 گرمای خورشید و نور مهتاب 

 کجاست ؟ 

 سکوت عدالت ؛ سرسام آور  

 و طنازی تبعیض تهوع برانگیز 

 عشق تاب اش را از دست داده 

 و محبت کالایی شده احتکاری 

 دوست خنجر میکشد 

 و دشمن پناه می دهد 

 بیشه ی شیران 

 مامن آوارگان شده 

 و خانه ها ... 

 گورستانی تاریک 

 ... 

 آه که چقدر  

 دلم همسایه میخواهد