قصه ی من و مَلی / بخش سوم

من یه هفته ده روزِ پیش ؛ از طریق صفحه ی فیس بوکم اعلام کردم که پرونده ی " ملیحه علیار " رو بستم و ترجیح میدم فراموشش کنم .
اما گویا اون تازه بعد از طی دوران نقاهتِ برگشت به خونه و زندگی سابقش که البته به قیمت آدم فروشی و عرض ارادت به رژیمِ منحوس و جنایت پیشه ای که حامی خودش و تبارش بوده تموم شد ؛ در حال تخریب شخصیت و افترا زدنِ منه . ادعا کرده که من یه آدم فریبکار و خطرناک هستم و به خانومها توصیه کرده از من پرهیز کنن و گولِ منو نخورن ...
اولا" مختصرا" عرض کنم که ملیحه به قصدِ پیوستن به معشوقه ی اینترنتی ش که حدود یک سال با هم رابطه داشتن به اینجا اومد و در اصل اون بود که منو فریب داد و خودش رو خسته از ظلم و بی عدالتی معرفی کرد و خواست که بیاد اینجا و مبارزه کنه که به همین دلیل من بهش کمک کردم
ثانیا" اینجا در حالی که با من به توافق رسیده بود که سرش توو لاک خودش باشه ، از حاشیه ها پرهیز کنه و بعنوان همسر صوری من مراعات حیثیت و حُرمت منو داشته باشه ؛ نه تنها با معشوقش بارها به دیسکو ها و مشروب خونه ها میره حتی به اسم دلدادگی با یکی از دوستان نزدیک من میریزه روو هم و در صدد تصاحبش برمیاد که البته در این بخش تیرش به سنگ میخوره
ثالثا" هر روز در اینجا رفتاری تازه و گستاخانه پیش میگیره ، از توهین و بددهنی کردن تا تهدید به خودکشی و خیابون گردی که من مجبور باشم همه ی رفتارهاش رو تحمل کنم تا ایشون به اسم آزادی بی قید و شرط با هر کسی که دلش بخواد بره و رابطه داشته باشه ؛ هر لباس زشت و نمیه لُختی که دوست داره بپوشه و ووو
رابعا" در آخر کار هم سر از کنسولگری جمهوری ولایت فقیه دربیاره و قانونی و بدون دردسر به خونه ش برگرده . گویا اون صرفا" برای تخریب آدمهایی مثه من و هرزه گی و جمع آوری اطلاعات شاید ارزشمند اومده بود و برگشت ...
من اهل آرامش و صلح هستم . از درگیری و تشنّج تا جایی که بتونم پرهیز میکنم . کینه توز و انتقامجو نیستم . اما ترسو و بُزدل و هالو هم نیستم که بذارم هر کس و ناکسی باهام بازی کنه یا پا روی دُمم بذاره . من این موضوع رو رسانه ای میکنم و هر چی دارم رو میکنم . نه برای ثابت کردن حقانیتم چون من خطاکار بودم و اشتباه سنگینی مرتکب شدم و قطعا" باید تاوانش رو بدم ؛ بلکه برای رو کردن شخصیت به ظاهر ادیبانه و مظلوم و مهربان شخصی که اینگونه نیست و نیات پلیدی در سر داره ...
به همین خاطر قصد دارم ادامه ی قصه ی من و مَلی رو بنویسم :

اون شب ما به خونه ی دوستمون رفتیم و بعد از حدود یه هفته اولین بار بود که فرصت بیشتر با هم بودن و شب رو کنارهم سپری کردن پیدا کردیم . دوستمون اتاق خوابش رو در اختیار ما گذاشت و ما برای حفظ ظاهر رختخواب هامون رو کنار هم انداختیم و تنها شدیم . کمی گفتگو کردیم ، تلویزیون نگاه کردیم و بعد با فاصله ی کمی از هم دراز کشیدیم .
نمیتونم بگم حس بدی داشتم ولی میترسیدم از این شرایط . چون نمیخواستم هوس بهم غلبه کنه و شخصیتم رو خراب کنم . اما وجودش کنارم بهم آرامش و حس خوبی میداد . توو این چن روز دستاش توی دستام بود . گفتگوهامون صمیمی تر شده بود و اکثر لحظات مون رو با هم میگذروندیم . خوب طبیعی بود که این حالتها کشش و علاقه و تمنا در آدم بوجود بیاره . 

ساعتی رو در همین حالت بودیم که گفت میخواد سرش رو روی شونه هام بذاره و من استقبال کردم و با جملات محبت آمیز و نوازشهای ملایم سعی در دادن احساس امنیت و آرامش بهش داشتم . خودم هم حسِ غریبی بهم دست داده بود و اون لحظات رو دوست داشتم .

بهم گفت ضربان قلبش تندتر میزنه و با اینکه میخواد از وقع اتفاقات بعدی جلوگیری کنه اما گویا نمیتونه و از من میخواد که ببوسمش . و من باز هم استقبال کردم و بوسیدمش . عمیق و غلیظ و پُراحساس ...
هیچ اجبار یا اِکراهی بین مون وجود نداشت . همه چیز در درجه ی اول با میلِ او و اجابت من داشت پیش میرفت . تظاهر نمیکیردیم که به هم نیاز داریم بلکه حقیقتا" با هم یکی شده بودیم و برای هم لذت و شهوت به ارمغان داشتیم .
اون رو نمیدونم ؛ ولی برای من که بعد از چهار سال که هیچ همآغوشی با هیچ زنی نداشتم و در فشار روحی زیادی از این بابت به سر میبردم ؛ این صحنه ها مثه یه رویا بود و براحتی نمیتونم توصیفش کنم .
ما تمامِ اون شب رو در هم غلطیدیم و از شهد گوارای هم نوشیدیم . بارها به ارضا رسیدیم و بعد از درنگی و استراحتی دوباره نوازش بود و همآغوشی و سکس ...
صبح چهره های هر دوی ما بشّاش و رضایتبخش بود . و بیشتر مُصر شدیم که خونه بگیریم و از این اوضاع بلاتکلیف و دوری از هم خلاص بشیم .

دو سه روز بعد ؛ خونه ای در طبقه ی دوم یه ساختمون نسبتا" قدیمی و در محله ای نزدیک به بازار و مرکز شهر پیدا شد و ما اثاثیه ی اندک و ناچیزمون رو به اونجا انتقال دادیم . با داشته هامون و پولهای خفت مون کمی وسایل خریدیم و در تدارک بقیه ی مایحتاج بر اومدیم و رسما" زندگی مشترک و البته صوری خودمون رو شروع کردیم ...

( ادامه داره )